नवतीचे दिवस होते ते माझे
अभ्यासाचे खूपच होते ओझे
पण एक दिवस तिला पहिले
अन सहज तिने माझे लक्ष हेरले ||१||
रोज कॉलेजला जाताना ती दिसायची
उगाचच माझ्या कडे बघून मग ती हसायची
मला मात्र ती एका परी सारखी वाटायची
का ती होती सुरुवात एक प्रेमाची ||२||
नकळत माझी तिजी ओळख झाली
जेव्हा ती माझ्या वर्गात बसायला आली
नंतर कॅन्टीन मध्येही ती दिसू लागली
अन शेवटी ती आमच्या ग्रुपची झाली ||३||
पाऊस पडत होता खूप त्या दिवशी
ती आडोशाला उभी राहून वाट पाहत होती काहीशी
मी तिला छत्रीत घेतले जागा होती जराशी
पण संयम बाळगणे ठरवले मनाशी ||४||
नोट्स लिहिणे मलाही जमत होते
पण तिज्या पासून लिहून घेणे मला बरे वाटत होते
नोट्स तर एक बहाण्याचे कारण होते
खरं तर तिला ते भेटण्याचे निम्मित होते ||५||
थिएटर मध्ये जाऊन सिनेमा पाहणे
एकाच ग्लास मध्ये ती चाय पिणे
बस मध्ये एकमेकांसोबत बसने
ह्या क्षणांपेक्षा दुसरा आनंद कष्ट असणे ||६||
कधी मी तिज्या घरी जायचो
तर ती कधी माझ्या घरी यायची
काट्यावरती ती आम्हा दोघांची जोडी बसायची
पण काहीस अंतर राखून असायची ||७||
तिज्या हसण्या पेक्षा काय वेगळे स्वर्गसुख असेल वाटायचे
तिज विरहाचे क्षण अगदी अंधारासारखे भासायचे
मन वेडे तिज्या गोड आठवणीत मुरायचे
हे असे दिवस होते ते प्रेमाचे ||८||
ती दिसणे हे एक वेगळेच सुख होते
निम्मित काढूनतीला पाहेन हे काही औरच होते
मन माझे तिज्या कडे होते
त्या सुंदर परीच्या पारड्यात ते पडले होते ||१||
होय ते माझं प्रेम होत
अन असण्यात तरी काय वाईट होत
मन तिज्यात जडलं होत
खूप अस सुंदर रूप तिझ होत ||२||
माझ्या प्रेमाची सुरुवात काहीशी आगळीच होती
ती चित्रकथा काही वेगळीच होती
ती एक दिवाळीची रात्र होती
ती समोर चहा पीत बसली होती ||३||
एके दिवशी ती आमच्या ओट्यात बसली
मी येताच ती काही लाजली
माझ्या मनात देखील सुखाची आरास सजली
अशीच ती माझ्या कडे पाहून हसली ||४||
अभ्यासात मन लागत न्हवते अजिबात
खेळात हि वाटे सर्व बेबात
विचार केला कि ती वाटे फुल परिजात
फक्त तिचा विचार अन दुसरी क्या बात ||५||
एक दिवस ती अन मी एकांतात होतो
काही गोड असे आम्ही बोलत होतो
अचानक माझा हात तिच्या हातात जातो
तिचा स्पर्श माझे चर्र अशे काळीज कापतो ||६||
बोलता बोलता आमची नजर एकमेकांशी भिडली
तिची नजर माझ्या अन माझी तिच्या होटांकडे वळली
आम्ही मात्र आमची भान एका वेगळ्या भावनेने हरवली
होटांना होट मिळताच अनेक चुंबने वर्शावली ||७||
आज मला ती आठवण उगाचच आली
काही ती प्रेमाच्या आठवणी उचंबळून आली
कारण तीच शेवटी माझ्या मुलांची आई झाली
तीच ती माझी प्रेमिका माझी बायको झाली ||८||
प्रेम म्हणजे काय असते
एक युगल एक होणे असते
कि दोन मने एक होणे असते
कि दोन मनांमध्ये भावनांची लाट असते ||१||
प्रियकराचे आतभावनेने आतुर होणे म्हणजे प्रेम
प्रेयसीचे मनात भावनांची लाट येणे म्हणजे प्रेम
एकमेकांच्या भेटीसाठी डोळे लावणे म्हणजे प्रेम
कि एकमेकांना पाहण्यासाठी तरसने म्हणजे प्रेम ||२||
तो उगाचच तुझी वाट पाहत उभा असतो
ती येताच त्याच्या मनात रोमांच दाटतो
जवळ येताच दोघांच्या मनात एक अंकुर फुटतो
तिचा हात हातात घेताच तो सुखद अनुभवाने शहारतो ||३||
तिचे मन अगदी लाजेने फुलते
ह्याचे मन एका वेगळ्याच भावनेने खुलते
दोघांमध्ये संवादाची कळी उमलते
मग थेट नजरेला नजर मिळते ||४||
त्याला तिच्याशी संवाद साधने बरे वाटते
तिला कवेत घेणे बरे वाटते
तिच्या गालावरून हात फिरवणे बरे वाटते
तिच्या केसांबरोबर खेळणे बरे वाटते ||५||
तिच्या मांडीवर डोके ठेवून पाडाव
तिने तिचा हात आपल्या गालावर ठेवावं
मग अलगद केस तिने पुढे सोडून द्यावं
अन केसांच्या आडोशातून तिच्या ओठांना ओठात घ्यावं ||६||
चालत असताना तिने त्याचा हात तिच्या कमरेवर ठेवावा
मग थांबून तिला आपल्या आवेशात घेऊन उभा रहावा
तिच्या गालावरचा लट अलगद बाजूला सारावा
तीच डोकं आपल्या खांद्यावर ठेवून बिलगून रहावा ||७||
प्रेम म्हणजे काय असते ते एकदा करून पाहावं
एकमेकांमध्ये मरून पाहावं
एकमेकांच्या ओढीने जळून पाहावं
बस एकमेकांमध्ये दोघांना विसरून जाऊन पाहावं ||८||
कधी काळी वाटले प्रेम करावे, तिज्यात स्वतःला विसरून जावे
कोणी तरी ती त्या साठी मिळावे, अन जीवन हे सार्थक व्हावे ||१||
वाटलं असेल नशिबात तर मिळेल कोणीतरी, येईल ती वेळ पण कधीतरी
आल्या किती जणी तरी, कोणास ठावे आहे ती कोण परी ||२||
एके दिवस होतो उभा मी वाटेवर, आली ती तिथे बस स्टॉप वर
पहिले तिला मी क्षणभर, अन बसली ती मनात अगदी मणभर ||३||
वाटले तिज्यातच विश्व आहे, सर्व काही तिज्या समोर अगदी गौण आहे
का माझे खरंच भान हरपले आहे, कशातच काही मन राहत नाही आहे ||४||
पुढे ती माझी प्रेयसी झाली, कधी अधून मधून ती भेटू लागली
कधी एक इच्छा मनात दाटली, हातात हात घेऊन ती माझ्या कवेत आली ||५||
भेट तिझी होणे, हे जणू स्वर्ग प्राप्ती होणे
दिसताच ती मजला काय होणे, फक्त तिज्याकडेच पाहावेसे वाटणे ||६||
कधी वाटते थांबवावे तिला, अन सांगावे किती मरतो मी तिज्यावर
हृदय खोलून दाखवावे तिला, किती जीवापाड प्रेम करतो मी तिज्यावर ||७||
कधी भेटली नाही तर ती, जीव अगदी कासावीस होतो
तिज्याच आठवणी मनात रमती, बस तिज्यातच मग मी झुरतो ||८||
वाटले कधी तरी घेऊन यावे घरी, अन दाखवावे आईला तिला
आवडेल तिला नक्कीच ती परी, मग वाटते काय कारण आहे घाईला ||९||
प्रेमाला वाचा फुटली, अन प्रेम हे आत्ता बोलू लागले
प्रेमाला कर्णकमल फुटली, अन प्रेम हे आत्ता ऐकू लागले ||१०||
प्रेमाला नयन फुटले, अन प्रेम हे आत्ता बघू लागले
प्रेमाला नाक फुटले, अन प्रेम हे आत्ता श्वास घेऊ लागले ||११||
प्रेमाला कर आले, अन प्रेम हे आत्ता धरू लागले
प्रेमाला पद आले, अन प्रेम हे आत्ता चालू लागले ||१२||
तिला भेटल्यावर कळले, प्रेम हे काय असतं
ते आगीत तळपणार भांड असतं
हिम नगात साठलेलं बर्फ असतं
झाडाला लागलेलं सुमधुर फळ असतं
सरितेच निथळ जळ असतं ||१३||
प्रेम मिळवणं हेच सर्वकाही नसत, ते जिंकणं महत्वाचं असतं
ती जीवनात भेटणं हेच सर्व काही असतं, तर मग कश्याला जग दुखी असतं ||१४||
प्रेम करावं भिला सारखं, अर्जुनाच्या बाणा सारखं
अगदी त्या सुनील सारखं, म्हणजे त्या केशवा सारखं ||१५||
बस प्रेम हे असच असावं, ज्यात कोणती शर्त नसावी
फक्त दोन मने बसावी
दोन होठ हसावी
दोन ह्रिदय जुडावी
पण कोणती लालसा नसावी ||१६||
Comments
Post a Comment